Zamek Biskupów Chełmińskich 1260- 1826
1260 – utworzenie lubawskiej domeny biskupów chełmińskich z siedzibą w Lubawie.
1303 – 1385 – rozpoczęcie prac budowlanych z inicjatywy biskupa Hermana z Pryzny i ich kontynuacja przez biskupów Mikołaja I i Ottona; budowa kurtyn murów zewnętrznych czteroskrzydłowego domu zamkowego na szerokich kamiennych murach oporowych, flankowanych w narożach czworobocznymi wieżami; budowa skrzydła południowego (pierwszej na zamku siedziby biskupiej) i wymurowanie tzw. parchamowych murów obwodowych zamku; ufortyfikowanie fosą i mostem zwodzonym od strony zachodniej, wiodącym przez zachowany do dziś granitowy łuk bramny na dziedziniec zamkowy.
1402 – 1416 – rozbudowa zamku za czasów biskupa Arnolda Stapila; budowa domu zachodniego skrzydła bramnego i opłaszczowanie sklepieniami kolebkowymi pomieszczeń piwnicznych w skrzydle południowym.
1624 – 1638 – okres świetności zamku za czasów biskupów Jakuba Zadzika i Jana Lipskiego; przebudowa skrzydeł zachodniego (bramnego) i południowego na pełną przepychu barokową rezydencję; budowa wysokiej na około 60 metrów wieży w północno-zachodnim narożniku zamku.
1773 – 1781 – zamek opustoszał: nastąpiła sekularyzacja dóbr biskupich i powrót siedziby biskupa do Chełmży.
1813 – pożar zrujnowanego zamku od uderzenia pioruna.
1815- licytacja rozbiórkowego materiału budowalnego.
1820 – informacja o wykorzystywaniu przez miasto piwnic północno-wschodniego narożnika zamku miasto do przechowywania nafty.
1826 – podjęcie ostatecznej decyzji o rozbiórce zamku.
1844 – pocz. XX wieku – aranżacja terenu pozamkowego do funkcji ogrodowych i parkowych; w południowo-zachodnim narożniku murów obwodowych zbudowano stylizowaną klatkę schodową służącą komunikacji na wzgórze rekreacyjne, a na fundamentach dawnej wieży w północno-zachodnim narożniku domu zamkowego wzniesiono pawilon gastronomiczny.